Vandaag organiseert het ABVV voor de negende keer de Dag voor de Rechten van Uitzendkrachten. Overal in het land worden ludieke acties gevoerd op pleinen en industrieterreinen, zo ook op de Hopmarkt van Aalst. Het gelegenheidsmagazine I-Zone wordt verdeeld, en er worden wegwerpzakdoekjes weggegeven, die mogen na gebruik in de vuilnismand. Maar uitzendkrachten als wegwerpartikelen behandelen, nee, dat kan niet. Het ABVV verwacht voor elke job een correct en tijdig arbeidscontract en wil af van de dagcontracten. In opdracht van het ABVV werd een enquête op touw gezet door de ULB en de KUL. 3.000 uitzendkrachten namen eraan deel. Ze vertelden over hun arbeidsvoorwaarden, hun contracten en hun opdrachten. Grote onzekerheid, grote flexibiliteit, zo kun je hun bevindingen samenvatten. Ze krijgen korte contracten, maar doen meestal lange opdrachten. Ze weten pas op de valreep of ze een opdracht krijgen. Velen onder hen beginnen te werken zonder arbeidscontract. En één uitzendkracht op drie meent geen correct loon te krijgen. De resultaten van de enquête vindt u in het magazine I-Zone en in het rapport, beide als bijlage bij dit bericht. Op het politieke forum en bij de werkgevers horen we dat uitzendwerk noodzakelijk is. Maar dat is geen reden om mensen respectloos te behandelen. Het ABVV wil fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden voor uitzendkrachten. En dat begint bij een correct en tijdig contract. Een contract legt vast wat uitzendkracht en werkgever moeten doen. Vanaf de eerste dag. Dus, moet er vanaf de eerste dag een contract zijn. In tijden van internet en smartphone moet dat kunnen. Werkgevers hebben geen excuus. Onlangs veranderde de reglementering in uitzendland. Uitzendwerk als aanwervingskanaal wordt nu onderworpen aan een aantal regels. Maar, een echte verplichting tot aanwerving is er niet. De deur blijft open voor oneigenlijk en overdreven gebruik van uitzendwerk en daar blijft het ABVV tegen ingaan. Als werkgeversfederaties verkondigen dat zij alleen nog zullen tewerkstellen via interim en tijdelijke contracten omdat zij vaste jobs onder het eengemaakte werknemersstatuut te duur vinden, komen we inderdaad terecht bij oneigenlijk gebruik van uitzendwerk. Dergelijke chantage komt neer op misbruik, het geeft aan dat het de werkgevers alleen te doen is om goedkope arbeidskrachten. Ook opeenvolgende dagcontracten werden aan banden gelegd. Het ABVV betreurt wel dat er geen totaal verbod op de praktijk gekomen is. Nu al interpreteren de werkgevers de nieuwe wet bijzonder losjes. Dat is onaanvaardbaar. Opnieuw gaan stemmen op om uitzendwerk in de openbare diensten toe te staan. Het ABVV verzet zich daartegen. Er zijn voldoende oplossingen afgesproken om een tijdelijke nood aan werkkrachten op te vangen. De selectieprocedures in het openbaar ambt zorgen voor neutraliteit en dat kan met uitzendopdrachten niet gegarandeerd worden. Openbare diensten zijn van openbaar en niet van commercieel nut, uitzendkantoren mogen er niet hun zoveelste te veroveren markt van maken.
.png)
