De Partij van de Arbeid steunt de sociale organisaties en hun vele sympathisanten die dinsdagavond actie voerden aan de gemeenteraad. Dit in tegenstelling tot de N-VA, CD&V, Open VLD en het Vlaams Belang die de uitverkoop van het sociaal werk op deze raad goedkeurden. “Het resultaat van de vermarkting van het lokaal sociaal werk wordt door de goedkeuring pijnlijk duidelijk”, zegt Alexander Van Ransbeeck van PVDA Aalst. “Parol, Steunpunt Welzijn en SOS Schulden op school verliezen hun subsidies. Dit is een regelrechte afbraak van het sociaal werk. Bij de vermarkting primeert het recht van het sterkst ingediende dossier op de reeds aangetoonde lokale expertise.”
De kansarmoede in Aalst steeg de voorbije legislatuur van 7,2% in 2012 naar 12,3% in 2018. “Sarah Smeyers zei op gemeenteraad dat de subsidies voor het sociaal beleid hetzelfde bleven, maar hoe kun je dat verantwoorden bij zo een dramatische stijging? Als de armoede stijgt, moeten de subsidies juist omhoog in plaats van organisaties te laten concurreren om dezelfde pot subsidies. Concurrentie zal de armoede niet doen verminderen.”, aldus Van Ransbeeck. “Integendeel, met het verlies van subsidies gaat ook de expertise van deze organisaties verloren. Neoliberale recepten werken niet om de armoede te bestrijden. Bovendien is de maatregel ronduit antidemocratisch. Het is immers al de tweede maal dat zoveel mensen actievoeren voor sterk sociaal werk. Sarah Smeyers negeert het signaal dat de actievoerders gaven.”
We hebben nood aan langetermijnmaatregelen om de armoede te bestrijden. “Je kunt zes jaar stijging van het armoedecijfer niet ongedaan maken met een lijst van opdrachten waarop organisaties zich kunnen inschrijven. Dat kan alleen door eerst de noden vast te stellen, een globaal sociaal beleidsplan op te stellen, te overleggen met de lokale armoedeorganisaties en langetermijnovereenkomsten met hen af te sluiten”, zegt Van Ransbeeck. “Sarah Smeyers moet dringend haar prioriteiten juist stellen: in plaats van armoedeorganisaties te bestrijden, moet ze de armoede bestrijden”, besluit de PVDA.
In het jaar 1971 bracht Louis Paul Boon zijn roman Pieter Daens uit waarin hij op pakkende wijze de sociale en politieke strijd van de arbeiders en gewone mensen in onze stad ten tijde van de broers Daens beschrijft. De sociale problemen in onze stad zijn er niet minder op geworden sedert Daens. Het boek Daens is een boek met een ziel, geschreven vanuit verontwaardiging over wat er fout gaat in de stad en de samenleving én vanuit een sterk sociaal engagement. Vandaag Collega’s krijgen we andere lectuur voorgeschoteld. Woorden als empowerment, proportioneel universalisme, outreachend werken…. Misschien kan u mevrouw Smeyers mij als gewone loketconsulente van de mutualiteit die vaak mensen begeleidt die het wat moeilijker hebben, maar niet zo goed is in het jongleren met dure stadhuiswoorden, uitleggen waar die criteria eigenlijk over gaan? Want eerlijkheid gezegd ik, en ongetwijfeld vele collega’s hier, begrijpen er geen snars van, aldus gemeenteraadslid Cathy Grysolle LijstA.
Maar dit is het nieuwe jargon van het Aalsters sociaal beleid. De jury trancheert de sociale organisaties in een rijtje op basis van hoe goed ze kunnen jongleren met dure woorden. Een jury, geen externe jury, bestaande uit universitairen, managers en andere betweters die wel dikke boeken schrijven en lezen over sociaal Aalst, maar er liefst ver af blijven en weinig terreinkennis vertonen. En wij 43 verkozenen van het volk, laten die jury voor ons het vuile werk opknappen. En als ELSAKEN van RECHTEROEVER en FRANCOISKE van de WATERTORENWIJK daar niet content mee zijn, wel pech voor hen.
En de gemeenteraad mag als een soort notaris akte nemen van het oordeel van DE JURY. Wat is de volgende stap ? Naast DE JURY, nog wat televoting erbij ? Nog beter, zelfs een concurrentiestrijd onder de meest sociale partners in onze stad organiseren. Wel collega’s, het vermarkten van deze opdrachten leidt volgens mij tot meer problemen, meer versnippering, meer gaten in het opvangnet en een teloorgang van de professionaliteit van onze sociale werkers. Sociaal werk is namelijk meer dan het ‘helpen van mensen’, sociale werkers hebben oog voor de diverse problemen op alle levensdomeinen. Daarom is het belangrijk dat het beleid brede opdrachten erkent.
Met dit nieuwe systeem is nu al duidelijk dat de nadruk komt te liggen op het overleven van de eigen organisatie. De complexe noden van kwetsbare doelgroep zijn niet meer prioritair. Neem nu het voorbeeld van de oproep voor onbetaalde facturen in scholen en kinderdagverblijven. De nieuwe laureaat gaat zich focussen op 3 scholen in onze stad terwijl de vorige of tot op vandaag de huidige bijna alle scholen heeft bezocht om te begeleiden inzake kostenbeheersing, mensonwaardig innen, lege brooddozen dus maatwerk school per school.
Nu collega’s gaat de nieuwe laureaat serieus moeten selecteren, met een pijnlijk resultaat als gevolg. De mensen die de hulp het meeste nodig hebben vallen door de mazen van het net. Collega’s vandaag gaan we hier budgetten toekennen voor 5 jaar zonder kennis te hebben van een bestuursakkoord met een sociale visie op onze stad.
We gaan beslissingen nemen zonder meetbare informatie v.b. hoeveel onbetaalde schoolfacturen zijn er, hoeveel mensen maakten gebruik van winteropvang, hoeveel kwetsbare werkzoekende zijn er, en welke ambities hebben we op deze sociale doelstellingen ?….
We gaan ook bestaande ondersteuning abrupt stopzetten zonder overgang of begeleiding; De papieren vergadertijgers van de social profit nemen het over. De sociale werkers met een hart krijgen hun C4. Bedankt en tot nooit meer ! Daens en Boon draaien zich meermaals om in hun graf. Beschaamd dat ze voor niets gestreden hebben.
Wel collega’s bij deze toekenningen stel ik mij eigenlijk één grote vraag: Wat was eigenlijk de bedoeling van deze oproep “ resultaat op sociaal domein bereiken of een mooi dossier schrijven ? “ Wel collega’s ik zal zelf antwoorden op deze vraag met het volgende gedicht van Toon Hermans:
Wijsheid
Wijs is anders dan geleerd
Nee… geleerd is niet verkeerd
maar wijs, dat is heel andere koek
minder hersens… minder boek
wijsheid is voor ’t grootste part
iets meer denken met het hart
Met deze tekst wenst LijstA tussen te komen i.v.m. de oproep op de gemeenteraad ‘opdrachten ter uitvoering van lokaal sociaal beleid grondgebied Aalst 20-25.