André-Emiel Bogaert schrijft “De Rode Bom is in Aalst ontploft”. Wat voor outsiders een politieke donderslag bij heldere hemel is, was en is voor insiders de aangekondigde implosie van een politieke afdeling.
Wie het vrij stormachtige reilen en zeilen van de rode familie sinds en na de laatste gemeenteraadsverkiezingen volgde, kon per definitie op termijn niet anders dan uitkomen op wat nu aan de gang is. Het intrinsieke overwicht van de NV-A na een gelukte stembusgang in 2012 maakte dat alle andere politieke partijen aan een nederige paringsdans moesten beginnen om toch mee te mogen besturen. Zelfs CD&V heeft deze dans moeten ondergaan en mocht, op de door de NV-A gestelde voorwaarde, Aalst mee besturen. Eigenlijk was het samengaan van NV-A en CD&V voldoende om een bestuursmeerderheid te vormen. Om tal van redenen, waaromtrent de betrokkenen nooit het onderste van hun tong hebben laten zien, werd, alhoewel niet nodig voor een meerderheid, ook de SP.A tot de bestuursmeerderheid “toegelaten”. Van bij aanvang was dit het installeren van een tijdbom binnen een onnatuurlijke coalitie. Rechts-rechts matcht nu eenmaal niet met centrum-links en dus uiteraard zeker niet met links-links. Kwatongen beweren dat de andere partners, namelijk NV-A en CD&V, het onnodige derde wiel aan de wagen, namelijk SP.A, op die manier in een welbewuste val hebben gelokt. Of dit inderdaad zo is, laat ik voor rekening van de kwatongen en zal de toekomst wel uitwijzen. Feit is zeker dat er van bij aanvang binnen de rode familie een spreidstand was, dewelke elke mogelijke oplossing in der minne in de weg stond. De facto ging het om een (te zien in zeer vele socialistische bewegingen in Europa) inhoudelijke strijd tussen de princiep- en de salonsocialisten. Dit was ten andere één van de redenen waarom o.m. schepen Van De Steen weigerde een voorgelegd manifest te ondertekenen, omdat ze naar haar zeggen haar socialist zijn niet moest bewijzen. Dit laatste was evenwel hoegenaamd niet evident. Een andere pertinente reden was de machtsdrang van twee zittende mandatarissen van de SP.A, waarbij o.m. schepen Casaer op alle mogelijke bestuurlijke niveaus de mandaten wil behouden, terwijl schepen Van De Steen minstens het schepenambt en, indien mogelijk nog meer, wil veilig stellen. In feite heeft de nationale en provinciale leiding van de SP.A de Gordiaanse knoop zeer moedig doorgehakt. Weinig andere politieke partijen zouden dit ten aanzien van een historisch belangrijke afdeling durven doen. Het is nu aan alle leden van de afdeling Aalst om inhoudelijk en politiek kleur te bekennen (iets wat in feite al veel langer had moeten gebeuren). Zoals de zaken nu staan, lijkt de invulling van een nieuwe afdeling in de oppositie, gekoppeld aan minstens de twee ex-rode schepenen binnen de meerderheid, het meest voor de hand te liggen. Zeg evenwel nooit nooit, want tal van andere scenario’s kunnen uit de hoed worden getoverd. De burgemeester van de NV-A heeft gemakkelijk praten in het nieuws op één door te zeggen dat hij niet zal toelaten dat zijn zo formidabel beleid (Formidable van Stromae) door de perikelen binnen de SP.A schade zou ondervinden. Of een beleid formidabel is, zal de kiezer wel uitmaken. Elke verdediging pro domo is al te doorzichtig. In feite is hic et nunc fractievoorzitter Patrick Jacobs nog het meest te beklagen, omdat hij al die tijd tussen hamer en aambeeld heeft gezeten. Ook hij moet nu evenwel kleur bekennen, hetzij donkerrood, hetzij roze. Hopelijk wordt hij dan finaal wel geapprecieerd voor de door hem tot op heden gedane inspanningen. Inhoudelijk en politiek is de beste oplossing voor de stad Aalst dat het huidige stadsbestuur verder gaat in een coalitie NV-A en CD&V. Dit zou in feite de meest eerlijke oplossing zijn, namelijk het open voeren van een rechts beleid zonder interne strijd binnen de derde coalitiepartner SP.A. Terwijl kan de rode familie zich herbronnen en de nodige rust herwinnen. Dat bepaalde mandatarissen hun vaan niet willen afgeven en het mandaat verkiezen boven partijdiscipline, verandert niet zo veel aan de zaak.
Voor de stad en de bevolking is het wel aangewezen om zo vlug definitief uitsluitsel te bekomen en deze zoveelste vaudeville nog vóór carnaval af te sluiten.
