De poging van de gemeente Herzele om samen met een privé-partner het rusthuis uit te breiden en te verbouwen, lijkt op een sisser af te lopen. De overheid gaat de extra-plaatsen die de privé-partner wou inbrengen niet subsidiëren. Deze constructie staat dus op de helling. Anderzijds heeft de gemeente Herzele nog een vergunning lopen om het bestaande rusthuis te renoveren. Die laatste vergunning dateert van 2013. De eerste spade moet evenwel voor half oktober in de grond gestoken worden of men verliest de subsidietoezegging, die om en bij de 1,3 miljoen euro bedraagt. De totale prijs bedraagt ongeveer 4 miljoen euro.
Nadeel is dat het om een gebouw gaat van veertig jaar oud. In het kader van die toezegging kunnen een aantal kamers ontdubbeld worden. Nogal wat mensen liggen in het Herzeelse rusthuis nog met twee op één kamer…wat een totaal verouderd concept is. Het wordt evenwel een hele klus om binnen dit gebouw op een degelijke manier te verbouwen. Men weet niet eens waar men met de bewoners naartoe moet ondertussen. Men is gebonden aan een aantal overheidsnormen. Merkwaardig is ook dat de privé-sector blijkbaar in staat is om tot één vierde goedkoper te bouwen dan de overheid in de rusthuis sector.
Het idee om samen met de privé-partner te bouwen heeft ondertussen een flinke knauw gekregen door de afkeuring van de extra-plaatsen. De privé-partner dacht die in te brengen om de schaal van het rusthuis te kunnen vergroten. Volgens Sint-Vincentius, de partner in kwestie, kan men vanaf honderd bedden aan een rendabel rusthuis raken. Een aantal diensten (aankopen en co) wordt dan wel gecentraliseerd en de dagprijs zou voor een aantal bedden kunnen stijgen met 5 euro per dag. De vzw-constructie is vrij ingewikkeld en de gemeente verliest een deel van zijn autonomie. Noem het gerust een privatisering…die evenwel flink wat geld kan opbrengen. En het blijft een constructie die momenteel op de helling staat. Duidelijkheid over bijkomende bedden komt er pas eens de materie, die nu in Vlaamse handen is i.p.v. Belgische, opnieuw bestudeerd is en nieuwe reglementen krijgt. Zo ziet men maar: een staatshervorming is niet altijd leuk.
Een derde mogelijkheid zou kunnen zijn dat men op eigen houtje of samen met anderen een nieuw rusthuis bouwt, dat wel voldoende capaciteit heeft. Vraag is daar of de overheid het subsidiedossier waarin de centen toegekend zijn voor het oude gebouw in die richting wil veranderen. De kostprijs hiervan wordt berekend op ongeveer 10 miljoen euro. Een extra-belasting voor de gemeentelijke begroting van 600.000 euro per jaar, als men over twintig jaar afbetaalt.
Voor LEEF! is de cruciale vraag welk rusthuis men wil: een rendabel rusthuis? Een rusthuis voor mensen die het moeilijk hebben met kleine bijdragen van de bewoners? Een rusthuis met een mix dat wil concurreren op de privé-markt en dus hogere prijzen moet vragen? Om erachter te komen wat de precieze noden zijn in Herzele hebben we dan ook een aantal cijfers opgevraagd: hoeveel bewoners zijn er van Herzele? Hoe lang zijn de wachtlijsten om in aanmerking te komen?
LEEF! vindt het toch ook tamelijk vreemd dat deze discussie nu pas openbreekt. Men weet sinds 2013 wat de mogelijkheden zijn. Men is nooit zelf actief gaan nadenken hoe het verder moest maar is zich beginnen fixeren op godsgeschenken die uit de lucht vielen. Zo werkt politiek niet. Men moet in Herzele leren visies te maken, te onderbouwen en te berekenen in plaats van aan eendaags politiek te doen. Aldus de mening van LEEF Herzele.
Zoeken naar oplossingen dat is de taak van elke overheid: lokaal, regionaal en federaal…wat kan? Wat is mogelijk? Hoe lossen we het obstakel op? Dit moet men doen in het belang van huidige en toekomstige rusthuisbewoners én in het belang van de belastingbetaler… Nu dat Vlaanderen de bevoegdheden heeft moet ze ook haar verantwoordelijkheid opnemen en zich niet wegsteken achter “regeltjes”….