Herzele zit duidelijk met een probleem, dat is wat gemeenteraadslid Filip De Bodt (LEEF) concludeert na het doornemen van de verschillende cijfers omtrent de besparingen op gemeentelijk vlak. Toen k op de gemeenteraad van Herzele gisteren met de cijfers in de hand aantoonde wat de gevolgen zijn van het anti-sociaal VLD/N-VA beleid (minder eters in het OCMW, minder steun, minder contacten) stapte OCMW-voorzitter Rita Vanden Oostende op. Voor de eerste keer kunnen we nochtans aantonen wat de gevolgen zijn van zo gezegde besparingen, verteld Filip De Bodt. Dit is ook hetzelfde voor de gemeenterekening, aldus De Bodt, het doorschuiven van de schuld zorgt nu voor anderhalf miljoen Euro méér schuld, en dat is ongezien! Er gaan steeds minder mensen naar het OCMW, dat betekend een groeiende armoede. De bespreking van de OCMW-rekening 2013 is het eerste moment waarbij we kunnen bekijken wat de weerslag was van de tariefverhogingen en het beleid dat men wenste door te voeren. Uit de eerste cijfers blijkt dat men resultaat geboekt heeft: minder eters, minder steun en minder dienstverlening in moeilijke tijden. Begin dit jaar besloot de VLD/N-VA minderheid in Herzele om de prijzen en co in het OCMW aan te pakken. Er werd besloten tot verhoging van de prijzen in de rusthuizen en van de maaltijden in de restaurants. Men ging ook de mensen die steun krijgen strenger aanpakken. De resultaten laten zich dan ook voelen. Terwijl de armoede in Herzele en elders alle dagen stijgt laat ons jaarrapport weten dat:
– er 12 % minder sociale dossiers ingediend worden.
– er 16 % minder dossiers dringende steun zijn.
– er voor 15.155 Euro of 28 % minder dringende steun goedgekeurd wordt.
– er 12,5 % minder goederen aangekocht worden voor het restaurant = idem aantal minder eters, zegt het verslag zelf.
De Vlaamse cijfers zien er anders uit. Wie een paar kranten doorneemt komt snel uit op ongeveer 30 % méér mensen die op een of andere manier hulp nodig hebben dan vijf jaar geleden. De Herzeelse nota is bovendien weinig accuraat. Het zou de moeite geweest zijn om het effect van de maatregelen, zoals beloofd, eens grondig te evalueren. Dat is niet gebeurd. Het aantal leefloners (dat dan wel zou gestegen zijn, logisch, dit is gebonden aan regels) is terug te vinden in een zijlijntje van de begroting in plaats van in het algemeen jaarverslag. Een grondige analyse van de doelgroepen is er niet. Dit is dus half werk. Men is blij en voegt er in het dossier aan toe hoe goed men het gedaan heeft. Het spijt mij, maar LEEF! vindt dat bijzonder cynisch, zegt De Bodt. Terwijl de armoede in Herzele stijgt gaan wij minder mensen ondersteunen door de prijzen te verhogen en ze af te schrikken of gewoonweg te negeren. Wij doen de mensen bloeden en we zijn er fier op! Het discours was altijd dat men sociaal bleef. De cijfers bewijzen het omgekeerde. “Het spijt mij alweer, maar het zijn niet diegenen die zogezegd van het systeem ‘profiteren’ die men aan kant gezet heeft. Wie wat centen heeft en toch in het OCMW komt eten (zoals sommige politici), die blijft niet weg voor 1 Euro méér per dag. Het zijn niet de rijken die éénmalige steun komen vragen en ook niet de mensen die al jaren in het systeem zitten. Diegenen die weg blijven, dat zijn diegenen die het het hardst nodig hebben. Dat is de gepensioneerde die niet rondkomt, de zelfstandige die failliet is, de arbeider die ziek geworden is.”aldus LEEF gemeenteraadslid Filip De Bodt uit Herzele.
