Het Aktiekomitee N42 en vzw Climaxi stellen vast dat de verbetering van de N42 opnieuw vertraging oploopt omdat de overheid er maar niet in slaagt een vergunning vast te krijgen. Met tientallen knappe koppen, ingenieurs en juristen slaagt men er niet om te doen wat moet: een ontwerp opmaken voor de verbetering van de weg dat de juridische valkuilen passeert. Rechters hameren daarbij steeds op hetzelfde argument: er moet een visie komen van de uitbouw van de weg van Wetteren tot en met Geraardsbergen en die visie moet te zien zijn in milieu-effectenrapporten en mobiliteitseffecten.
Tot dusver slaagt men daar niet in en zal men daar in de toekomst ook niet in slagen: op het uiteinde van de N42 zijn er twee flessenhalzen: de Astridlaan in Geraardsbergen en de E40 in Oosterzele die het verkeer niet kunnen verwerken. Op die plaatsen zijn geen werken gepland. Daar komt dan nog het stikstofdossier bij: de effecten op natuurgebieden werden nooit berekend. Ook het dossier in Oosterzele dreigt om dezelfde reden te kapseizen. “De overheid blijft evenwel doof voor de rechtspraak en probeert maar steeds verder,” zegt Filip De Bodt van vzw Climaxi.
Beide comité’s stellen dan ook voor om deze cinema van onkunde te stoppen: hou de N42 op twee rijvakken en op zijn bestaande tracé, maar verbeter de weg, temper de snelheid en voorzie veilige fietspaden. Gebruik de alternatieve omleidingen om fietsers veilig naar school te brengen en tractoren van de weg te halen.
De overheid laat dit dossier rotten en brengt op deze manier voorbijgangers en omwonenden in gevaar. Het wordt tijd dat men inziet dat beton gieten voorbij is. Na veertig jaar juridisch prutswerk moet men de realiteit durven onder ogen zien en veranderen van strategie. De vrijgekomen centen kan men investeren in het lamentabele openbaar vervoer in de regio Z.O.-Vlaanderen
.png)
