Expo ‘In onze Handen’ heeft de deuren geopend…

Op vrijdag 25 oktober jongstleden opende in Aalst de expo ‘In Onze Handen’. Deze expo kwam tot stand in een samenwerking tussen ’t Gasthuys – Stedelijk Museum en fotografe en documentairemaker Lieve Blancquaert. Over de expo Zorg is de onzichtbare draad die ons allen verbindt. Van onze eerste ademhaling tot onze laatste spelen zorgverleners een cruciale rol in elke levensfase. Of het nu gaat om de vroedvrouw die nieuw leven verwelkomt of de medewerker in het mortuarium die het laatste eerbetoon verzorgt, zorg is overal om ons heen. “Een tentoonstelling over ‘de zorg’ ligt dan ook zo voor de hand”, zegt Karim Van Overmeire (N-VA), schepen van Museum. “Zeker als je weet dat ons stedelijk museum zich bevindt waar 6 eeuwen lang de gasthuiszusters zich ontfermden over zieken die geen privézorg konden betalen.” In onze handen vertelt de geschiedenis van zorg via de persoonlijke verhalen van mensen uit de zorgsector. Lieve Blancquaert portretteerde en interviewde tien zorgverleners uit verschillende disciplines, van vroedvrouwen over chirurgen tot palliatieve verzorgers.

’t Gasthuys Stedelijk Museum is één van de oudste zorginstellingen van Aalst. Toen de laatste zusters de deur van ’t Gasthuys achter zich dichttrokken, werden de gebouwen omgetoverd tot academie, opvang voor ontheemde gezinnen tijdens WOII en, uiteindelijk, het stadsmuseum van Aalst. ’t Gasthuys draagt sinds 2022 het kwaliteitslabel van Vlaanderen en ontvangt komende jaren werkingssubsidies. In onze handen is de eerste grote tentoonstelling sinds de erkenning van het museum.

Tien zorgverleners gidsen je aan de hand van hun ervaringen door eeuwen aan zorggeschiedenis. Eén van de centrale figuren in de tentoonstelling is Nadia, al 40 jaar mantelzorger voor haar zoon Steven, die zowel een verstandelijke als een fysieke beperking heeft. Ze wenst dat buitenstaanders verder zouden kunnen kijken dan enkel zijn handicap “Zodra hij kan, vertelt mijn zoon mij dat ik de mooiste en liefste van de wereld ben. Wat kan ik meer verlangen?”

Chirurg Alexander Mottrie vertelt dan weer enthousiast over de technologische evolutie – – “De komende 10 jaar verwacht ik meer innovatie dan in de voorbije honderd jaar samen.” – die ervoor zorgt dat hij patiënten nog beter kan helpen. Maar ook de chirurg vergeet nooit dat hij in de eerste plaats met mensen bezig is: “Vroeger werd er in de opleiding met de patiënt geen rekening gehouden. Jonge artsen leren dat gelukkig wel.” Aalst kan terugvallen op een rijke geschiedenis aan specialisten, van Jozef Kluyskens tot Jean Cuvelier, je ontdekt het in de tentoonstelling. De stad Aalst vertelt sinds 1901 het verhaal van de stad en haar inwoners in het stedelijk museum. De museummedewerkers ontwikkelde onder andere de expo DNAalst (2018) en Priester Daens en de daensisten (2024) in de oorspronkelijke kloostergebouwen van ’t Gashuys.

Om het verhaal van zorgstad Aalst te vertellen, werkte de stad nauw samen met Lieve Blancquaert. Als fotografe en journaliste produceert ze treffende portretten vanuit haar sociaal engagement. Voor In onze handen maakte ze intieme portretten van 10 Aalsterse zorgverleners. Het zijn hun menselijke en herkenbare verhalen die je door de expo leiden. Voor de frisse vormgeving rekende de stad op Fisheye, het productiehuis dat de voorbije jaren ook op o.a. Tomorrowland, de wereldexpo in Dubai en installaties creëerde.

Deel dit bericht via:
Dit bericht is geplaatst in Publireportage. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Current ye@r *