Vandaag heropende het café de Muziekzaal te Erondegem haar deuren, en dit onder de naam ‘RACHEL’. Meteen is dit een liefdevolle knipoog naar de Vlekkemse toogmoeder die in 1947 het café oprichtte. Tot 2018 werd haar levenswerk verder gezet door haar kinderen Jef, Paula & Orpha. Het gebouw werd deels gerenoveerd en kreeg een opfrisbeurt. Met aandacht voor een aparte toiletruimte voor dames. Een professionele keuken wordt verwacht begin volgend jaar. Aan de ziel van het café werd niet geraakt. Uitbater Jo wil de traditie van de familie Siau verder zetten en van café RACHEL een plek maken waar FOLKLORE, AMBIANCE en KWALITEIT centraal zullen staan. Een plek waar jong en oud zich thuis voelen. Waar verenigingen hun lokaal hebben, waar er nog eens goed kan worden gedanst, waar er plaats is voor evenementen, waar gezinnen een tweede thuis vinden, waar de jeugd leert belotten, waar spel & plezier de norm zijn en waar toogklap poëzie wordt. MENSEN SAMENBRENGEN is waar RACHEL wil voor staan. In maart van dit jaar deed de nieuwe eigenaar van Café Muziekzaal over in de jaren ’50 beter bekend als Café Rachel een oproep om een uitbater te vinden voor zijn pas gekochte café. Dit café stond al enige tijd gesloten en daar wilde de eigenaar verandering in brengen. Deze wou een nostalgische plek en het bruine café met de originele inrichting terug tot leven laten roepen. En er kwam reactie. Jo Van De Sijpe (43), zoon van Gérôme en Martina die in 1983 Café Dievenput uit Ottergem hebben opgericht, kreeg de stiel van café houden met de paplepel mee. Precies hij bood zich aan om het café te gaan runnen. Nu, vijf maanden later na de oproep, opent Jo met de originele naam café Rachel zoals ze in 1947 werd opgericht door Rachel zelf vandaag de deuren van het café.
“Ik liep al een tijdje met de gedachte om eens iets nieuw te beginnen en iets te hebben dat van mezelf was. Het idee om te starten met café houden kwam eigenlijk op mijn pad door een goede kennis Dimitri die het pand heeft gekocht en met dit café iets leuk wou gaan doen. We zijn op een bepaald moment samen aan de praat geraakt en van het één kwam het ander he, je weet hoe dat gaat en alles werd beklonken om hier opnieuw de deuren te openen als café”, begint Jo zijn verhaal. “Ik heb automatisch een link met de regio hier in Erpe-Mere. Als kind groeide ik op in Ottergem en was ik de zoon van het bekende café Dievenput uit Ottergem. Tevens was ik ook actief als chiroleider hier te Erondegem. Het horeca bloed stroomt al jaren door mijn aders. Net nu dat er veel horecazaken stoppen en/of failliet gaan en iedereen mij eigenlijk wel zot verklaard, waag ik de stap om dit café te gaan openen. Het is niet zomaar een café als de rest van de cafés die er zijn. Toen Rachel naar hier kwam wonen in 1947 net na de oorlog hebben ze van hun living een café gemaakt. Zo werd doorheen de jaren het café steeds verder uitgebreid. Van 1947 tot en met 2018 was het café steeds in handen van de familie Siau. Het waren Rachel’s dochters maar vooral Ortha die de uitbating verder zette nadat haar moeder kwam te overlijden. Na het overlijden van Ortha (74) in 2018 besloot haar oudere broer Jef (toen 83) het café definitief te sluiten. Het eerste wat ik wil is dat we terug café willen houden in de stijl toen het destijds was. Het laatste wat we wilden doen was moderniseren. We zijn enkel gemoderniseerd op vlak van de toiletten. Zo zijn de toiletten van de dames gescheiden van de heren. Een deel van de oude ruimte trekken we open voor commerciële doeleinden. Het is de bedoeling om in de toekomst om naast café zijn, ook de gelegenheid aan te bieden om hier een spaghetti te kunnen eten of waar een wielerclub of andere verenigingen hier zich kunnen huisvesten. Zelfs boven het café is er een zaaltje beschikbaar dat eventueel zou kunnen gebruikt worden voor dergelijke bijéénkomsten of vergaderingen. Het was hier dan ook café – muziekzaal van de plaatselijke majorettes en fanfare Sint-Cecilia. Wekelijk zaten ze hier met een bombardon en trompet te spelen en zorgden ze voor de nodige ambiance. Zoiets zou ik ook graag terug willen. Er gaan zeker ruimte voor een swing en een dansje kunnen placeren moet zeker tot de mogelijkheden behoren. Ook is het de bedoeling om hier een uitgebreide koffiekaart te kunnen aanbieden. Als eerste Starbucks manager in België ooit wil ik dat dit zeker op punt staat. Ik mag al zeggen dat ik een topper binnen kreeg als het gaat over een top koffie, en dit met Maeskes Roem uit Moorsel. Verder zal er ook plaats gemaakt worden voor bv. een tappas, een plankje zowel warm als koud of andere allerlei snacks. Wat betreft de verandering aan het gebouw, zijn er verschillende stielmannen over de vloer geweest. Zelfs eigenaar Dimitri heeft enorm veel geïnvesteerd om dit café zo goed als mogelijk op orde te zetten. Ook de tuin hebben we een opknapbeurt gegeven. De oude kaders en foto’s hangen terug aan de muur waar ze altijd hebben gehangen. De muren en het plafond kregen een zeer grondige reinigingsbeurt en waar moest geverfd worden werd ook zo afgewerkt. Het plafond alleen al nam een week in beslag om deze terug in goede staat te brengen. Ook staat er op zolder nog heel wat spullen van destijds die hier in het café hebben gestaan en die ik met de tijd ook zal opkuisen en opnieuw in het café zal brengen. De vier lampjes boven de toog zijn ook nog steeds de originele. Deze zijn qua verlichting ook de enige toen Rachel hier café hield, al zijn de stoffen die over de lampjes hangen wel wat veranderd nadat we ze hebben gewassen. Ik had mijn nieuwe gordijnen afgestemd op de kleur van de lampjes. Linda, een goede kennis van mij had mij een handje geholpen om deze thuis te wassen maar van dat donker wijn vuil rood, zijn we beland naar iets roosachtig. Deze zijn nu tien tinnen lichter geworden qua kleur”, gaat Jo verder.
“Vorige weekend hebben we al eens een proef gedraaid en ik was zeer aangenaam verrast. Binnen een half uur zat het café stampvol. Ik kreeg heel wat positieve reacties. Heel wat mensen kennen dit café vanuit hun jeugdjaren. Vooral het interieur, de kaders en de toog brachten heel wat herinneringen naar boven en gaven hen opnieuw een warm gevoel. Ook waren er verschillende klanten van buiten de gemeente en ook zij voelden dat warm gevoel van vroeger. Zoals ik zei, wil ik niet het type klassieke café zijn waar alleen mannen op café komen, maar waar ook vrouwen op café hun ding kunnen doen, dit zelfs met de kinderen erbij. Daarom staat op onze drankkaart ook wijnen en andere dranken die speciaal voor de dames bestemd zijn. Er mag geen drempelvrees zijn. Café ‘Rachel’ is toegankelijk voor iedereen. Er moet voor ieders wat wils zijn. Zowel de ouderen als de jongeren moeten zich hier welkom kunnen voelen en aan elke generatie zal gedacht worden qua muziekstijl. Qua pils zal hier Stella Artois uit de tapkranen lopen, het beste pils bier ter wereld, al jaren. Wat bij ons ook te verkrijgen is, is een heerlijk kwaremont bierke. Op deze manier zijn we dan ook het enigste kwaremont koerscafé uit de streek. Dit zijn cafés die enkel en alleen gelinkt worden met het wielrennen, aangezien we toch in een regio zitten waar verschillende wielerwedstrijden worden georganiseerd. Hierdoor kunnen we heel wat recreanten warm maken om eens binnen te springen. Zij krijgen de gelegenheid om hun fiets veilig achteraan op de koer te gaan zetten, weliswaar achter slot en grendel. De bedoeling is dat ik de mensen van achter hun stoof, tv of computer ga halen en opnieuw naar buiten komen om in gezelligheid te kunnen genieten van een heerlijke pint en samen te discussiëren over van alles en nog wat. Ook droom ik ervan om de oude living uit te bouwen tot een keuken waar we bijvoorbeeld in de namiddag een pannenkoek, desserts of zelfs stoofvlees met frietjes kunnen aanbieden. Maar dit zal echt wel toekomstmuziek zijn, al zeg ik nu al dat dit enkel en alleen in het weekend zijn. Laten we eerst beginnen met café houden en het warme gevoel van destijds bij Rachel opnieuw tot leven wekken”.
“Ik heb Rachel zelf nog gekend. Rachel Van Den Eeckhout was een aangename en vrolijke dame. Ze was niet van de strengste, maar ze had het allemaal wel in de hand. Ik hoorde vorig weekend nog een verhaal over haar, toen ze haar gordijnen aan het ophangen was en dat er al volk zat in het café en zeiden ‘ale Racheleken we hebben dorst’ en dat ze zei ‘ale het is goed’ en haar gordijnen opnieuw neerlegde om toch hun pinten te gaan tappen. Zoals ik zei, ze was niet streng maar had het wel graag onder controle en liet soms ook weleens iets toe. Rachel was van geboorte en groeide op in Vlekkem. Vrij vroeg heeft ze haar echtgenoot moeten afgeven en stond ze er alleen voor om voor haar drie kinderen te zorgen, waarvan haar dochter Paula nog leeft. Haar zoon Jef woonde lang net hiernaast het café terwijl haar dochter Ortha inwoonde bij Rachel. Na het overlijden van Rachel in 2002 heeft haar dochter het café verder gezet. Ik zie Rachel nog altijd rondlopen als 90-jarige met haar bierkaartjes en stylo om te vragen wat er mocht zijn. Rachel heeft de leeftijd van 92 jaar mogen bereiken, ikzelf was toen 18 jaar. De kerk was vier keer te klein om het massa volk te kunnen ontvangen. We zijn met de chiro naar de uitvaart geweest om op deze manier een laatste eer aan haar te kunnen brengen”.
“Waarom ik koos voor dit café is omdat er hier ook veel mogelijkheden zijn om iets te kunnen organiseren. Het café beschikt over een grote ruimte, een grote tuin waar in de zomer ook een buitenterras kan geplaatst worden. In de tuin is het ook mogelijk om bijvoorbeeld eens een barbecue in te richten. Het café zelf heeft voldoende ruimte om eens een optreden of een evenement te laten doorgaan. Zo kwam hier destijds Guido Belcanto, Filip Kowlier, Raymond van het Groenewoud al eens optreden. Zo denk ik aan een optreden van David Zegers die hier in Erondegem woont en owner is van SKYTIGER, Artist mgr, Portland, Isbells, Caspar Auwerkerken, Lézard, Isaac Roux, Witlofsessies, enz. Het moet de bedoeling zijn dat er niet alleen kermis gevierd wordt als het Erondegem kermis is, maar er moet elke maand een kermis kunnen zijn. Iedere maand wil ik een thema of een evenement op het getouw zetten. Zoals op maandag, de dag van de coiffures of nog eens een optreden van Guido Belcanto, het kan eender wat zijn. Daar wil ik ook graag naartoe werken. Naast café of kleine taverne wil ik graag de ‘Kursaal De Belgique’ van Erpe-Mere worden”, besluit Jo Van De Sijpe zijn verhaal. Het café zal vijf dagen geopend zijn en dit op maandag, donderdag, vrijdag en zaterdag vanaf 12u00 en op zondag vanaf 10u00. Café ‘Rachel’ kan je vinden in de Kuilstraat aan de kerk te Erondegem. Wij van onze redactie en lezers wensen Jo veel succes toe met de uitbating van Café RACHEL!
(Foto: GC)
.png)
