Vandaag resp. woensdag 26 september 2018, is het de laatste dag dat de archeologen zelf uitvoerig tekst en uitleg geven bij de vondsten die gedaan werden op de site van de DvM Basisschool & DvM Humaniora in Aalst. Er zal dan ook een laatste keer de mogelijkheid zijn om deze unieke ontdekkingen in de streek te fotograferen/ filmen alvorens alles verdwijnt onder het nieuwe schoolcomplex. “Op het terrein van de DvM basisschool wordt momenteel een archeologische opgraving uitgevoerd n.a.v. de uitbreiding van het schoolcomplex in samenwerking met Bureau Partners architectenbureau en de aannemer Alheembouw. De opgraving wordt in opdracht van het schoolbestuur uitgevoerd door archeologen van Ruben Willaert bvba.
De opgraving vloeit voort uit een archeologisch vooronderzoek, dat in de zomer van 2016 werd uitgevoerd. Ter hoogte van het toenmalig basketbalterrein werd toen een lange proefsleuf haaks op de straat aangelegd. De bedoeling was om na te gaan of er archeologische resten aanwezig waren en indien ja, om welke resten het dan precies ging. Bij de aanleg van de proefsleuf werden net onder het huidig loopniveau heel wat bewoningsresten vastgesteld. Het ging om muren, vloeren, gewelfrestanten en kuilen. De meeste bewoningsresten zijn waarschijnlijk in de late middeleeuwen te dateren. Deze vaststelling was niet verwonderlijk gezien de locatie van de opgravingszone in het bouwblok ten noorden van de Sint-Martinuskerk. Deze kerk speelde een belangrijke rol binnen de stadsontwikkeling van Aalst.
Diverse opgravingscampagnes in het verleden hebben aangetoond dat de middeleeuwse stad Aalst ontstaan is uit een vroegmiddeleeuwse bewoningskern (5de -9 de eeuw). Deze nederzetting bestond uit 2 elementen: een woonareaal (Zelhof ) op de linkeroever van de Dender en een (houten) kerk (voorloper van de Sint-Martinuskerk) met begraafplaats. Het Sint-Martensplein, dat tot het begin van de 20ste eeuw de Oude Graanmarkt genoemd werd, wordt door sommigen naar voor geschoven als het centrale marktplein van deze eerste woonkern. Tijdens de late middeleeuwen werd de noordzijde van dit plein gekenmerkt door een dichte bebouwing, met o.a. de graanhal (het Korenhuis). Vermoedelijk bevindt dit gebouw zich net naast het huidige opgravingsterrein.
Behalve verschillende laatmiddeleeuwse muren en kuilen, heeft de huidige opgraving een imposante kelder aan het licht gebracht! Het gaat om een kelder met hoofdzakelijk natuurstenen muren en een bakstenen gewelf. Dit gewelf werd oorspronkelijk ondersteund door vier zuilen in kalkzandsteen. Twee zuilen zijn nog bijna tot hun volledige hoogte bewaard. Verder kon vastgesteld worden dat de kelder vanaf de buitenzijde toegankelijk was d.m.v. twee trappen aan noordelijke zijde. De datering van deze kelder wordt momenteel nog onderzocht. Een datering in de late middeleeuwen is voorlopig niet uit te sluiten. Evenmin is duidelijk tot welk gebouw deze kelder behoort. Het is in elk geval duidelijk dat het om een gebouw met een zekere status moet gaan. Gelijkaardige kelders zijn in Aalst niet bekend!”
.png)
