Christoph D’Haese wil in zijn stad een nultolerantie voeren tegen alles en iedereen die met drugs te maken heeft, maar zijn politiemensen beschikken over te weinig middelen om gerichte controles uit te voeren, en is daarom tijdens een parlementaire zitting ten rade gegaan bij Minister Koen Geens. Uit recente cijfers van Mobiliteits-minister Jacqueline Galant, geciteerd in de kranten van Sudpresse, werden in 2014 5.045 chauffeurs betrapt onder invloed van drugs achter het stuur. Dat is een stijging met maar liefst 51 procent tegenover het jaar voordien. Tussen de gewesten waren er grote verschillen, volgens het BIVV is dat te wijten aan de groot-schaligere controles in Vlaanderen op rijden onder invloed van verdovende middelen.
Mijnheer de Minister, Alcohol en drugs zijn nog steeds grote oorzaken van verkeersongevallen. Vanzelfsprekend is het belangrijk dat de verschillende overheden al het mogelijke doen om het gebruik van verdovende middelen in het verkeer tegen te gaan. Ook in mijn stad Aalst doen we wat dat betreft het nodige: in 2015 werden in Aalst 13 controles uitgevoerd, goed voor 84,20 uren controle en 263 gecontroleerde voertuigen. Zowel het aantal controles, het aantal uren en het aantal gecontroleerde voertuigen steeg significant ten opzichte van voorgaande jaren. Een drugscontrole verloopt in 3 stappen: na het doorlopen van een gestandaardiseerde checklist gaan de politiemensen na of er uiterlijke kenmerken zijn die wijzen op de invloed van drugs. Bij vaststelling van een aantal uiterlijke kenmerken, kan men overgaan tot het afnemen van een speekseltekst. Bij een positieve speekseltekst volgt een speekselanalyse of een bloedafname.
De speekseltest, waarbij men eenvoudig kan controleren of chauffeurs effectief onder invloed zijn van XTC, cannabis, heroïne of cocaïne, wordt gebruikt sinds 2010. Zes jaar na het in voege treden van deze eenvoudige en efficiënte methode dient echter te worden vastgesteld dat politiezones nog steeds over te weinig speekseltesten beschikken om afdoende te kunnen controleren. Eind 2015 trokken grote politiezones als Antwerpen en Hasselt reeds aan de alarmbel. Van de bestelde testen werd uiteindelijk slechts een fractie geleverd. Politiezone Antwerpen kocht daarop 500 bijkomende testen met eigen budget. De FOD Justitie kondigde aan het budget voor speekseltesten in 2015 te zullen optrekken van 150.000 naar 175.000 euro.
Mijnheer de Minister, Een speekseltekst kost 12 à 13 euro. Voor een relatief lage kostprijs kan er met andere woorden efficiënt worden gecontroleerd op bestuurders die mogelijk onder invloed zijn. Dat is mijns inziens zeker geen overbodige luxe, gelet op eerdere signalen van politierechters die aangeven dat ongeveer de helft van hun dossiers te maken hebben met drugs in het verkeer (cfr. politierechter Peter D’Hondt in Het Nieuwsblad van 6 maart 2015).
1. Kan de heer Minister meedelen of het voorziene budget ditmaal wel toereikend is/was? Indien niet: is het de intentie van de Minister om het budget voor speekseltesten de komende jaren verder op te trekken?
2. In het verleden maakten enkele politiezones melding van bestellingsproblemen. Verlopen de bestellingen vanuit de politiezones intussen wel vlot volgens de u beschikbare informatie?
3. Bent U het ermee eens dat de speekseltesten voor onze politiemensen een prioritair instrument zijn bij het uitvoeren van verkeerscontroles en aldus voldoende beschikbaar zouden moeten zijn?
4. Zullen politiezones die speekseltesten met eigen budgettaire middelen hebben gekocht, in de toekomst kunnen rekenen op een financiële tussenkomst van de federale overheid?
Met diepe eerbied, Christoph D’Haese Federaal Volksvertegenwoordiger.
